İşte bazı Kürtçe kelimeler ve anlamları: 1. Roj – Gün Örnek: Roj baş! (İyi günler!) 2. Şev – Akşam Örnek: Şevbaş! (İyi akşamlar!) 3. Xêr – Hayır, İyi, Güzel Örnek: Bi xêr hatî! (Hoş geldin!) 4. Serî – Baş Örnek: Serî şîn! (Başın sağ olsun!) 5. Bav – Baba Örnek: Bavê min! (Babam!) 6. Dêl – Kalp Örnek: Dêlê min tê! (Kalbim atıyor!) 7. Rê – Yol Örnek: Rê heval! (Yoldaşım!) 8. Bîr – Zihin, Akıl Örnek: Bîra min tê! (Aklımda) 9. Kurd – Kürt Örnek: Ez Kurd im. (Ben Kürdüm.) 10. Ev – Bu Örnek: Ev mal batî! (Bu ev güzel!) 11. Tu – Sen Örnek: Tu çawa yî? (Sen nasılsın?) 12. Ez – Ben Örnek: Ez Kurdim. (Ben Kürdüm.) 13. Bêrî – Yalnız Örnek: Bêrî ye! (Yalnızdır!) 14. Dest – El Örnek: Destê min. (Elim.) 15. Gund – Köy Örnek: Gundê min. (Benim köyüm.) 16. Ziman – Dil Örnek: Zimanê kurdî. (Kürt dili.) 17. Hêvî – Umut Örnek: Hêvî çêdike! (Umut var!) 18. Pîroz – Kutsal, Şanslı Örnek: Pîroz be! (Kutlu olsun!) 19. Çav – Göz Örnek: Çavên te baş in. (Gözlerin güzel.) 20. Xwendin – Okumak Örnek: Ez dixwim. (Ben okuyorum.) 21. Heval – Arkadaş Örnek: Hevala min! (Arkadaşım!) 22. Qehwe – Kahve Örnek: Qehweya min. (Kahvem.) 23. Mehî – Balık Örnek: Mehî li ser mase. (Balık masanın üstünde.) 24. Gul – Çiçek Örnek: Gulên rastî. (Gerçek çiçekler.) 25. Deng – Ses Örnek: Dengê te baş e. (Sesin güzel.) Bu kelimeler, Kürtçe'nin Kurmanci lehçesine ait olup, farklı Kürt lehçelerinde farklı kullanımlar olabilir.