Van Bedensel Engelliler Spor Kulübü Tekerlekli Sandalye Basketbol Takım Kaptanı Veli Kırmızı (40), hayattaki engelleri bir bir aştı. Tüm zorluklara rağmen tanıştığı basketbolla engelleri aşarak, büyük başarılara imza atan Kırmızı, engellilerin özgüvenle birçok sorunu aşabileceğini söyledi. 

BASKETBOLLE AŞTI

Çocuk yaşta yapılan yanlış aşı sonucu bacaklarının çekildiğini dile getiren Kırmızı, ailesinin ekonomik imkanlarının olmadığı için iyi bir tedavi göremediğini anlatan Kırmızı, “Büyüyünce engelimin farkına vardım. İlk zamanlarda özgüven sorunu yaşadım. Sonrasında bu sorunu aştım. Aşmamın en büyük nedenlerinden biri de sporla tanışmam oldu. Bir gün arkadaşlarım yanıma geldi ve bir kulüp kurmak istediklerini söyledi. Ben de olabilir dedim. Karar verdikten sonra kulübü kurmaya başladık. İlk başlarda sandalye sıkıntımız vardı. Diğer kulüplerden destek alarak bu sıkıntıyı giderdik. Sandalyelerimiz geldi. O sandalyelerle lige girdik. Acemiydik ve hatta top bile tutamıyorduk. Zamanla öğrendik ve güzel bir seviyeye geldik. Bölgesel Ligden 2’nci Lige çıktık” dedi.

HİÇ ARA VERMEDİ

Yıllarca Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımı’nda oynadığını ve devamında başka takımlardan teklifler aldığını söyleyen Kırmızı, Kıbrıs’tan gelen teklifle transfer olduğunu aktardı. Kıbrıs’ta kaldığı süre boyunca kendisini geliştirdiğini ifade eden Kırmızı, iki yıl kaldıktan sonra Van’a döndüğünü söyledi. 

Kırmızı, “Van’dan sonra Urfa'ya transfer oldum. Sonrasında Van depremi yaşandı. Deprem nedeniyle ailecek İstanbul'a gittik. Orada konteynerlerde kaldık Yetkililer konteynerleri geziyordu. Bana da gelip iş isteyip istemediğimi sordular. Ben de ‘Hayır istemiyorum, bana bir tane top bir tane de sandalye vermenizi istiyorum’ dedim. Sandalyeme bakarak ‘Altında sandalyen var zaten’ dediler. Ben de ‘Hayır normal spor sandalyesi istiyorum’ dedim. Onlardan haber beklememi söyleyerek gittiler. İki gün geçti baktım idareden ‘Veli Kırmızı güvenliğin orada bekleniyor’ diye bir anons edildi. Şaşırdım, gittim kapının önüne. Baktım Galatasaray Tekerlekli Sandalye Basketbol Takım Hocası Sedat İncesu sandalyeyi alıp gelmişti. Büyük bir kulüp ve beni oraya aldılar. Yaklaşık 4-5 ay onlarla kaldım. Benim için çok güzel geçti. Van'da depremden sonra hayat normale döndü ve Vanspor kulübü beni arayarak gelmemi söyledi. Van'a geldim ve bu sporu devam ettirmeye çalıştım” şeklinde konuştu. 

ULAŞIM VE KAR SORUNU

İnsanların engellilere karşı biraz daha duyarlı olması gerektiğini dile getiren Kırmızı, konuşmasına şu şekilde devam etti: “Herkesin normal yaşantısı nasılsa benim de öyle bir yaşantım var. Evliyim iki çocuğum var. Çarşıya gitmek için ya belediye otobüsünü ya da minibüsleri kullanıyorum. Çarşıda engellilere yönelik kaldırımlar yeni yeni yapılmaya başlandı. Bizim için yapılıyor ama engelsiz insanlar bizden daha çok kullanıyor. Gittiğimiz zaman insanlara ‘Müsaade edin’ diyoruz. Bazıları hiç arkasına bakmadan yürümeye devam ediyor. Engelliler bunlara rağmen evde kalmasın. Sorunlar sadece kaldırımlarla bitmiyor ki. Bu bölgede çok kar yağıyor. Durum böyle olunca haftalarca dışarı çıkamıyoruz. Belediyeyi arayıp kar aracı istiyoruz ve yollar açılmadan çıkamıyoruz. Fırına gidip ekmek bile alamıyoruz. Engelliler için bu bölgede yaşamak biraz zor. Batıda engellilere imkanlar daha fazla sunuluyor. Sadece belediye otobüslerinde bir engelli girişi var. Normal minibüslerde bu engelli girişleri yok yok. Kurumlara gidiyoruz ve bazılarında ya asansör yok ya da olan asansör bozuk. Bu imkansızlıkları aşmamız lazım.” 

‘TOPLUMUN BİR PARÇASIYIZ’

“Her engelsiz insan bir engelli adayıdır” diyen Kırmızı, bu nedenle insanların duyarlı olması gerektiğini söyledi. Engellilerin özgüven kazanması için öncelikle topluma karışması gerektiğini vurgulayan Kırmızı, engellilerin engelinden utanmaması ve toplumun bir parçası olduklarını unutmaması yönünde çağrıda bulundu. Kırmızı, “Engellilerin aileleri onları bu topluma kazandırmak için ellerinden gelen her şeyi yapmalı. Özgüven kazandıkları zaman farklı uğraşlarla ilgilenirler. Benim de başta özgüven sorunum vardı. Önceden kundura dükkanım vardı. Çalışırdım akşam olduğu zaman eve gelirdim. Başta sandalyeye bindiğim zaman biraz tereddüt ederdim. İnsanlar bana baktığı zaman neden baktıklarını kendime soruyordum. Zamanla aştım bu durumları. Hayatta yapmak istediğim çoğu şeyi yaptım. Her engelli arkadaşımız da bu özgüvenle hayata yaklaşmalıdır” diye kaydetti.(Van/MA)